Sot shënohen 200 vite nga premiera e Simfonisë së 9-të të Ludwig van Beethoven.

Në 7 maj 1824, vepra pritej me padurim në Vjenë. Kopjuesit po punonin pa probleme për të riprodhuar partiturën e shkruar me dorë për performancën. Bethoven jo vetëm që mbikëqyrte punën e tyre, por gjithashtu u kujdes për gjetjen e muzikantëve, këngëtarëve dhe një vendi të përshtatshëm.

Në këtë 200-vjetor, Biblioteka Shtetërore e Berlinit ka ekspozuar edheë partiturën origjinale të Simfonisë.

“Dorëshkrimi do të shfaqet në Stabi Kulturwerk, hapësira e ekspozitës së bibliotekës, nga 7 maji deri më 25 gusht”, njoftoi sot biblioteka. “Lëvizja e fundit, me vendosjen e “Ode to Joy” (Oda e Gëzimit) të Schiller, gjithashtu do të shfaqet”, tha bibliotika.

Kjo pjesë e simfonisë është përdorur si himni evropian që nga viti 1985. Fletët e shkruara të muzikës u lidhën në formë libri rreth vitit 1850. Sekretari i Bethovenit, Anton Schindler ia shiti pjesët e para të partiturës Bibliotekës Mbretërore në Berlin që në vitin 1846, ndërsa pjesët e munguara pasuan në 1901.

Vendndodhjet e ndryshme të ruajtjes për pjesë të veçanta të dorëshkrimit gjatë Luftës së Dytë Botërore nënkuptonin se ai nuk u ribashkua plotësisht deri pas ribashkimit gjerman. Pjesa origjinale tani ruhet në Bibliotekën Shtetërore të Berlinit, ku mbahet nën masa të rrepta sigurie.

“Si rregull, partitura autografike nuk del kurrë nga kasaforta”, tha Martina Rebmann, drejtuese e departamentit të muzikës Stabi.

Ajo u shfaq për herë të fundit për publikun e gjerë në vitin 2020, kur u shfaq si pjesë e një ekspozite për të shënuar 250 vjetorin e lindjes së Beethoven.

Çfarë është Simfonia nr. 9 e Beethovenit

Simfonia nr. 9 në D minor, Op. 125, është simfonia përfundimtare e kompletuar nga Ludwig van Beethoveni, mes viteve 1822 – 1824. Fillimisht u shfaq në Vjenë më 7 maj 1824. Shumë muzikologë e kanë konsideruar atë si njërën nga veprat më të njohura në praktikën e zakonshme të muzikës perëndimore.

Kjo simfoni ishte shembulli i parë i përdorimit të zërave në një simfoni duke e bërë kështu simfoni korale. Fjalët këndohen gjatë lëvizjes përfundimtare nga katër solistë vokalë dhe një kor. Ato janë marrë prej poemës “Ode Gëzimit”, shkruar nga Friedrich Schiller në vitin 1785 dhe rishikuar më 1803, me disa ndryshime të tekstit të bëra nga vet kompozitori.

Në vitin 2001, dorëshkrimi origjinal i Beethovenit, nga Biblioteka Shtetërore e Berlinit, u shtua në Listën e Trashëgimisë Botërore të Programit të Kujtesës së Kombeve të Bashkuara, duke u bërë vepra e parë muzikore e vlerësuar në mënyrë të tillë.

/a.r